ADHD is een verzameling gedragingen, die vaak worden gekoppeld aan lastig of vervelend druk kind. Het is een syndroom van leerkrachten en docenten, die de klas niet op orde hebben. De niet aflatende affiniteit van scholen om kinderen stil te krijgen en dan een standaard (les)programma te gaan geven.
Veroordelingen van leerkrachten en docenten hebben geresulteerd in het opnemen van druk gedrag in de DSM onder de term ADHD.
ODD is nog gericht op lastig en vervelend kind, ADHD gaat nog een stap verder in veroordeling. Scholen projecteren de eigen organisatorische problemen op het kind. Onder het motto: “Leg de last van de leerkracht en de docent, bij het kind of de leerling.” Dit terwijl begin vorige eeuw al diverse pedagogen het idee hadden om leerontwikkeling als individueel proces te zien.
ADHD is gevolg van de politieke keuze om kinderen te zien als mensen die je moet kneden/vormen naar het geldende politiek ideologisch gedachtegoed.
Het behoeft geen toelichting dat het doel van scholen gericht is op het klaarstomen van onze kinderen voor de arbeidsmarkt. Kinderen moeten immers de perfecte arbeider worden en de smachtende consument. Daarnaast is het curriculum gericht op linkse ideologie uit de jaren 60 en 70. De week van de Lentekriebels is ter ondersteuning van dit sexualiseren op scholen verplicht ingebracht.
Mensen met een IQ boven de 120 punten op de Binet schaal, kunnen belemmeringen ervaren, met deze doelstellingen van het onderwijs. Belemmeringen veroorzaakt door slecht onderwijs, waarin leerkrachten en docenten met een verborgen agenda de toon kunnen zetten. De mens als zelfdenkend wezen, moet een instrument van de school worden, om schooldoelen te behalen. In dat knellende korset gaan met name hoogbegaafden zeer druk worden.
Een hoog IQ wil immers zeggen dat iemand een probleem van diverse invalshoeken kan bekijken. Het geeft dan veel onrust als de school maar 1 bepaalde invalshoek wil accepteren.
Hoogbegaafd en Dan helpt om te voorkomen dat het ADHD stempel wordt opgeplakt en geeft ruimte aan het vrije denken van mensen in relatie met hoog IQ.
Link naar de video:
(Citaat van de site) Sharon Lind explains how the concept of overexcitability, from the work of Kazimierz Dabrowski, relates to some highly gifted individuals. The author identifies several types of overexcitability. Also offered are strategies for dealing with each type of overexcitability.