DSM Stoornissen zijn een groot maatschappelijk probleem (geworden). Door het riante verdienmodel achter het stigmatiseren van onze kinderen, is een enorme toename van zogenaamde diagnose ontstaan. Geestesstoornissen als Autisme of ADHD en ODD, worden vaak ingezet om falen van school of leerkracht te verhullen. Psychologen werken met enthousiasme mee aan het veroordelen van mensen tot een geestesstoornis. Er is immers goed aan te verdienen en leerkrachten kunnen door gaan met slecht onderwijs geven.
Hoogbegaafden hebben veel last van de DSM diagnose waanzin. Kinderen in de leeftijd tussen 0 t/m 12 krijgen al vroeg een stempel. (AUTISME, ADHD, ODD).
Hoogbegaafdheid is gelukkig geen DSM Stoornis. Dat wil zeggen dat mensen met een IQ boven de 120 punten op de Binet schaal, geen steun krijgen. Het is sterk af te raden om hoogbegaafden omreden van de pot met geld, het stigma Autimse, ADHD of ODD op te plakken. Kinderen zullen dan het gedrag gaan vertonen, dat volgens de psychologen en de DSM bij de stoornis hoort.
DSM Stoornissen opgelegd door psychologen volgt de omgekeerde bewijslast. De ouders en/of het kind moet bewijzen dat het niet zo is.
DSM is niets meer is dan een lijstje met waargenomen groepsgedragingen. Geestestoornissen als Autisme, ADHD of ODD zijn geen vaststaande individuele neurologische aandoeningen. Er staan geen wetenschappelijk bewezen feiten in de DSM/ Het boek is slechts een compilatie van vermoedens van samenhangende gedragingen.
DSM Stoonissen zijn fake news
Het DSM boekwerk is in 1950 bedacht door psychologen. In die tijd had iedere academicus zijn eigen stoornis bedacht, om gewichtig te doen. Dit rommeltje in de psychologie moest met de systematiek van lijstjes van gedragingen, in de DSM worden opgelost.
Er kwam een DSM commissie die de lijstjes van gedragingen een leuke naam gaven. Soms waren dat namen van academici die zichzelf voor de eeuwigheid roem en glorie wilden toerekenen (o.a. Asperger) De namen in de DSM zijn echter niet meer dan bij elkaar geraapte gedragingen. De namen werden door psychologen van universiteiten (o.a. Kanner) opgedrongen aan de DSM commissie. De DSM Commissie is veel lobby groepen (onderwijs) of universiteiten ten dienste geweest.
In de jaren na publicatie van de DSM. bleek deze systematiek van stoornisdenken een zeer lucratief verdienmodel voor psychologen te zijn. Psychologen deden en doen voorkomen alsof de namen in de DSM, welke niet meer zijn van lijsten van gedragingen, feitelijke waarheden zijn. De namen werden als stoornissen aan de samenleving opgedrongen. Men moest maar geloven dat de psychologie op feiten zou berusten, waarna de centen binnen stroomden bij psychologen en aanverwanten.
DSM is het pilletje voor alle maatschappelijke problemen.
Verantwoordelijken kunnen wegkijken, de problematiek van een samenleving wordt simpelweg op een persoon geprojecteerd. Er is een vermeende feitelijkheid aan de namen in de DSM toegekend.
Psychologen bedachten bij twijfel dat de namen zouden wijzen op stofjes in het brein. Eind vorige eeuw kwam de zotheid op, de namen in de DSM zouden ineens op MRI scan van het brein te zien zijn. Psychologen bedachten steeds meer verzonnen ‘ bewijzen’ voor een lijstje namen die in primo gewoon gedragingen zijn.
Hoogbegaafd en Dan helpt deze fake wetenschap om zeep. Gedragingen vinden immers plaats in een context en komen niet uit een stofje/stroompjes in het brein.
Laura Batstra (1973) werkte als behandelend psycholoog in een psychiatrische instelling. Uit onvrede over het feit dat lastig maar normaal kindgedrag het stempel ‘psychiatrisch ziek’ kreeg, zegde zij in 2010 haar baan op. Sindsdien is ze onderzoeker en docent aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar zij werd verkozen tot docent van het jaar 2011.