Hoogbegaafd zijn is niet een apart soort mens zijn of een paria in de samenleving. Het is als samenleving belangrijk om alle mensen op gebied van aanleren van kennis, het noodzakelijke te bieden.
Hoogbegaafden hebben net als iedereen recht op een leerontwikkeling in de leeftijd tussen 0 t/m 18. Dat zijn we als samenleving naar onze kinderen verplicht.
Onderwijs is gepolitiseerd en sterk gericht op de zogenaamde zwakke mensen in de samenleving. Politiek vergeet dat deze manier van denken enkel een bepaalde ideologie is, bekend als de Linkse Kerk. Net zoals niemand in Nederland heeft willen accepteren dat mensen verbonden met de kerk in Rome, beter onderwijs kregen. Zo is het ook met het onderwijs aan hoogbegaafden.
Politieke linkse ideologie mag de ontwikkeling van hoogbegaafden niet in de weg blijven zitten. Slecht onderwijs moet niet langer ongelukkige hoogbegaafden in het werk opleveren.
Hoogbegaafd is niet alleen een IQ van boven de 120 punten op de schaal van Binet. Het zijn geen mensen die bijzonder of speciaal zijn. Hoogbegaafd is een maatschappelijk gegeven dat samenhang heeft met de kennissamenleving. De samenleving als geheel heeft zorg te dragen voor gezonde ontwikkeling van mensen.
Hoogbegaafd is omgevingsfactoren en persoonlijkheid.
Dat de ontwikkeling van kinderen uit handen is gegeven aan een select groepje links politiek ideologisch georienteerde leerkrachten en docenten, wil niet zeggen dat deze met de linkse doctrine van middelmatigheid de toon van de kennis ontwikkeling moeten bepalen. Dat veroorzaakt alleen het ontstaan van bizarre concepten als ontwikkelingsvoorsprong of hoogbegaafdenscholen. Ontwikkelingsvoorsprong is een ridicuul concept, niemand kan op voor lopen bij de eigen ontwikkeling.
Hoogbegaafd lijkt een begrip, maar is het niet. In veel gevallen is het de aversie van de samenleving tegen hoog IQ, gedrevenheid en creativiteit. Noem het een vorm van hardnekkige jaloersheid. De omgeving heeft als zodanig invloed op de ontwikkeling van genoemde persoonlijke kenmerken. Als school pedagogisch verwaarloosd, ouders onvoldoende inspelen op behoefte van eigen kind en vrienden er niet zijn. In die situaties raken deze mensen in een isolement. Het begint op school en zet zich voort in het werk.
Hoogbegaafd en Dan keert deze trend van isolement. Ouders worden geholpen met het kunnen richten op de behoefte van eigen kind. De omgang met school wordt doorgesproken, zodanig dat school op diens wettelijke plicht tot bevorderen van leerontwikkeling over gaat. Dat zijn de maatschappelijke aanpassingen.
Waarom zijn hoogbegaafden zo vaak ongelukkig op het werk? – Prof. dr. Kathleen Venderickx
Link naar de video: https://www.universiteitvanvlaanderen.be/college/waarom-zijn-hoogbegaafden-zo-vaak-ongelukkig-op-het-werk